มีการใช้ผ้าใยสังเคราะห์เป็นชั้นป้องกันสำหรับแผ่นกันซึมเพื่อปกป้องชั้นป้องกันการรั่วซึมจากความเสียหาย เพื่อลดรังสีอัลตราไวโอเลตและเพิ่มประสิทธิภาพในการป้องกันการเสื่อมสภาพ ควรใช้วิธีการฝังในการปู

1. ในระหว่างการก่อสร้าง ให้ใช้ทรายหรือดินเหนียวที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็กกว่าเพื่อปรับระดับพื้นผิวฐานก่อน จากนั้นจึงปูแผ่นกันซึม แผ่นกันซึมไม่ควรยืดจนตึงเกินไป และให้ส่วนที่ฝังอยู่ในดินทั้งสองด้านเป็นลอน ในที่สุด ให้วางชั้นทรายละเอียดหรือดินเหนียวหนา 10 ซม. บนแผ่นกันซึมที่ปูแล้ว จากนั้นจึงวางบล็อกหนา 20-30 ซม. (หรือบล็อกคอนกรีตสำเร็จรูป) เพื่อเป็นชั้นป้องกันการกระแทก ในระหว่างการก่อสร้าง ควรพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้หินกระทบแผ่นกันซึมโดยตรง และควรสร้างชั้นป้องกันขณะปูแผ่นกันซึม แผ่นกันซึมแบบคอมโพสิตควรเชื่อมต่อกับโครงสร้างโดยรอบด้วยสลักขยายและแถบแผ่นเหล็กสำหรับยึด และควรเคลือบส่วนที่เชื่อมต่อด้วยแอสฟัลต์อิมัลชัน (หนา 2 มม.) เพื่อการยึดติดเพื่อป้องกันการรั่วไหลที่ตำแหน่งนั้น
2. การบำบัดรอยต่อของแผ่นกันซึมคอมโพสิตเป็นกระบวนการสำคัญซึ่งส่งผลโดยตรงต่อเอฟเฟกต์ป้องกันการรั่วซึม วิธีการรอยต่อทั่วไปมีดังนี้: ① การทับซ้อน: ความกว้างของการทับซ้อนควรมากกว่า 15 ซม. ② การเชื่อมด้วยความร้อน: เหมาะสำหรับพื้นผิวแผ่นกันซึมที่มีความหนาเล็กน้อย ความกว้างของการทับซ้อนของรอยเชื่อมไม่ควรน้อยกว่า 5 ซม. (ไม่แนะนำให้ติดกาว การแช่น้ำเป็นเวลานานอาจทำให้หลุดออกได้ และเอฟเฟกต์ป้องกันการรั่วซึมก็ไม่ดี)
3. ตามประสบการณ์หลายปี ความหนาของแผ่นกันซึมไม่ควรน้อยกว่า 0.25 มม. หากบางเกินไปอาจทำให้เกิดรูพรุนและเสียหายได้ง่ายในระหว่างการก่อสร้าง ทำให้ลดผลป้องกันการรั่วซึม ในการก่อสร้างแผ่นกันซึม ควรใส่ใจเป็นพิเศษเพื่อให้แน่ใจว่าการปูไม่แน่นเกินไป ไม่ควรเกิดรอยย่น และการต่อควรแน่นหนา การก่อสร้างควรดำเนินการอย่างเคร่งครัดตามข้อกำหนดทางเทคนิค และควรควบคุมขั้นตอนการควบคุมคุณภาพทั้งห้าขั้นตอน ได้แก่ การเตรียมการ การปู การต่อ การตรวจสอบ และการถมกลับอย่างดี